Het woord komt uit het Sanskriet:
Sat is waarheid en Sanga gemeenschap.
Satsang betekent: "samen zijn in waarheid".
Al vele jaren komen mensen overal ter wereld bijeen om uitdrukking te geven aan hun
diepste verlangen: vrede te vinden in zichzelf en een oprecht en vreugdevol leven te leiden
met achterlating van religies, filosofieën en concepten.
Satsang is een directe weg zonder specifieke technieken en methoden.
Het enige wat van belang is, is dat je het verlangen en
de bereidheid hebt om te zien wie je werkelijk bent.
De essentie van satsang is de openbaring van datgene wat in voortdurende stilte altijd aanwezig is.
Het is de herkenning van dit als je eigen ware natuur: bewustzijn, zijn en vrede.
Het is de realisatie: ik ben Dit!
Om de waarheid te vinden hoef je je niet in te spannen en ook niets te geloven.
Het is juist het moeiteloze einde van zoeken en nodeloos lijden.
Het is Vrijheid hier en nu.
“Satsang betekent samen zijn met sat, de Waarheid. Een nog betere omschrijving voor Satsanga (satsang) is samen zijn met de ongemanifesteerde Waarheid (Satya). Maar omdat slechts weinigen hiertoe in staat zijn doet men het één na beste; samen zijn met de gemanifesteerde Waarheid - hetgeen de Guru is...” (…) De Waarheid is uiterst teer en subtiel, en van een onbeweeglijke zuiverheid... Dankzij de gerichte omgang met de leermeester wordt de mind van de leerling gezuiverd. De leerling raakt daardoor gesterkt, hetgeen het voor hem mogelijk maakt zijn aandacht naar binnen te richten. Dankzij meditatie wordt de mind verder gezuiverd waardoor het mogelijk wordt om stil te zijn zonder de geringste rimpeling... (…) Het pad van kennis verwijdert de illusie van ‘ik’. Het pad van devotie verwijdert de illusie van ‘mij’... Uiteindelijk kom je erachter dat je glorie ligt waar je ophoudt te bestaan. Om die staat te realiseren dien je je over te geven. Vervolgens herkent de leermeester dat je in een geschikte staat verkeert om leiding te krijgen, die je dan ook ontvangt… Dan zal het denken subtiel en onbeweeglijk worden, en zal de gelukzaligheid van het Zelf, van Brahman, manifest worden.”
“In India noemt men dit soort bijeenkomsten satsang, hetgeen betekent: ‘de ontmoeting met de heiligen’. Maar de juiste vertaling is: ‘de ontmoeting met helderheid, het zuivere’, de ontmoeting met het frictieloze. In de eerste plaats betekent dit dat er niets moet, omdat een ont-moeting een niet-moeten inhoudt. Zodra er een ‘moeten’ of ‘willen’ ontstaat, is er geen sprake van ontmoeten. Een werkelijke ontmoeting, ook tussen twee mensen, wordt pas mogelijk wanneer er niets moet. Moeten is altijd een frictie. Ontmoeting en het frictieloze is dus een en het- zelfde. Op de bodem van je hart ben je het frictieloze, altijd ontmoetende zelf. Een ander woord daarvoor is satsang: de ontmoeting met de essentie. In de traditie van de Advaita Vedanta wordt geen ruimte gegeven aan verering, voor persoonsverheerlijking, voor goeroe-verheerlijking en dergelijke… Sat betekent het zuiverste van het zuiverste. Eigenlijk is het shudhsatsang: ontmoeting met het zuivere, met Bewustzijn zelf, met jezelf dus. Satsang is dus niet aanwezig zijn bij een mooi spiritueel gesprek, nee, satsang is de ontmoeting met het zuivere en daarna de realisatie dat jij dat bent. En dan laat je dat weer los... Dus is de uiteindelijke satsang, de uiteindelijke ontmoeting met de essentie, stilte… Je zou bijna kunnen zeggen dat de leermeesters van Jnana, oftewel Advaita Vedanta, je uitnodigen om daarin te verdampen, om daarin ‘verzeild te raken’ (op zijn Nederlands gezegd), om daarin te verdrinken, om daarin te verdwijnen.”
